2010 දෙසැම්බර් 4
වැස්ස වහිනවා..
හ්ම්ම්ම්.. ඉතින්...
මතකද අපි දෙන්නා ඉස්සර වැස්සට තෙමුනා..
හ්ම්ම්.. ඔවු..
ඒ කාලෙ අපි කොයි තරන් ආදරෙන්ද හිටියේ...
හ්ම්ම්..
අපි අදත් තෙමෙමුද???..
පිස්සුද මිනිහෝ.. මේ ළමයි බලා ගන්නවා මදිවටද ඔහෙත් තෙමිල නහින්න හදන්නේ.............
............................................................................................................................................
2010 දෙසැම්බර් 12
නින්ද නේන රෑ පුරා
සිහින මවමි නෙතු පියා
තරු මල් මුතු ගිලිහිලා
පොළව සිඹියි සැගවිලා
සරා සදට ලංවෙලා
මුමුණන හුරතල් කථා
තරු පොකුරට සැගවිලා
යයිදෝ ලොවටත් හොරා
දේදුනු පැහැයෙන් සදා
සිත්තම ඈත බොදවෙලා
පින්සල දෙඅතින් බදා
බලා හිදිමි නුඹ දිහා ...............
............................................................................................................................................
2010 දෙසැම්බර් 31
දිනසති ගෙවී මාසය යයි අපිට හොරා
මාසෙන් මාසෙ ගෙවිලා එය ඉවර වෙලා
දොලොස් මසක් ගෙවිලලු එහි අරුම කිමා
සතර අතින් සුභ පැතුවලු සියලු දෙනා
එරබදු පිපි රතු පාටින් දිස්නෙ වෙලා
වෙසක් පුන් පොහෝ දිනයද ගෙවිල ගියා
පොසොන් ඇසල දින සති වී නැතිව ගියා
දොලොස් මසක් මේ අයුරින් ඉවර වෙලා
එළඹෙන දිනක නව පැතුමින් ඉතිරෙන්නයි
කිරි පැණි නැතත් නිරෝගි කම උතුරන්නයි
හිත් තුල සතුට නිම්නැති ලෙස පැතිරෙන්නයි
නව අවුරුද්දකට මා ඒලෙසින් සුභ පැතුවයි
නව අවුරුදු කියා අප හට වෙනසක් නැතුවා
නිරෝගි සුව කොයි කාටත් හිමි වේවා
සිතේ සතුට පිරිලා ගොස් ඉතිරේවා
සියළු දෙනා හට ආසිරි පැතුමන් පැතුවා
............................................................................................................................................
2011 ජනවාරි 1
පියඹා යන්න පෙරුම් පිරුවෙමි
නිල්වන් අහස සිසාරා
තටු ලද්දෙකු පරිද්දෙනි
මිහිදුම් වළා අතරින් රිංගා
දේදුනු මත හිද නුඹ හා දොඩමලු වෙන්නට
පෙරුම් පිරුවෙමි..
කිසිලෙසකවත් නොසිතුවෙමි
අනෝරා වැසි වැටී
දේදුන්න බොදවී
මා නැවත තනි වන වග..............
............................................................................................................................................
2011 ජනවාරි 30
සිතුම් පැතුම් අප කළ කී
ගලවා ගන්නට නොහැකී
කකුලේ බැදි කළු ගලකී
පනිමි වතුරට යන්න වියකී
අතීතය වදයකී
අමතක කළ නොහැකි විසකී
විස ඉතුරු වුන හදකී
හිත තුල මැකී නොයන කවියකී..................
ඇය අසයි වදදී
සිත මෙලෙස ඉවසද්දී
නොලැබ පෙම දුක් වද්දී
නුඹ තවත් රිදවයි මට වදදී............
ආදරෙයි කියද්දී
නොහිටියා නුඹ කන්දී
මගේ පෙම පාගද්දී
තවත් පෙම් කරයි සිත හඩද්දී.................
............................................................................................................................................
2011 පෙබරවාරි 22
ආසයි මට කවි කියන්න
නුඹ එනවද අහං ඉන්න
බස් වල මට කවි ලියන්න
අවසර නැතිවද කියන්න
කුරුල්ලනේ පියාඹන්න
වන තුරු මල් හිනා වෙන්න
මගෙ කවි සිත සගව ගන්න
දෙවියනි මට වරම් දෙන්න
මිහිදුම් සළු ඇදි යන්න
සීත සුලං හමා එන්න
මගෙ කවි සිත නැති කරන්න
දුවලා ඈවිත් උදවු වෙන්න...............
............................................................................................................................................
2011 පෙබරවාරි 23
සත්සර තනු නැතුව පද සතරක් ගලපා
කීවෙමි කවි නිතර හිත තුල තිබු හින්දා
බසයේ මග කවිය නිරතුර වද දෙන හන්දා
සමුදෙමි කවිය නුඹ හට මිනිසුන් අකමැති හින්දා
මිහිදුම් වලා දේදුනු උපමා බන්දා
ඈල දොල නිතර සිලි සිලි හඩ දෙන හන්දා
පදවැල් තිබුවත් මට අවසර නැති හින්දා
කවි සිත යන්න දැන් තනියක් නැති හින්දා
බසයේ කවි ගෙතුම් මේ විලසින් නවතිනවා
මා මිය ගියොත් මේ කවි මා අමතනවා
බසයෙන් කවිය අද දින සමු දී යනවා
මගෙ කවි ඈයට පමණක් දැන් හිමි වෙනවා
නිල්වන් අහසෙ සියොතුන් ඉගිලී යනවා
සුසිනුදු සේද සළුවෙන් ලොව වැසි යනවා
මා ලියු අවසන් කවි පේලි ලියවී නවතිනවා
කවි සිත මගේ උරණව වෙන් වී යනවා
............................................................................................................................................
2011 මාර්තු 15
සත් සමුදුරෙන් එහා
අපේම ලොවක් තනා
එපිටටම පිහිනලා
සැගවෙමුද තනිවෙලා
වන උයන් සරසලා
දේදුනු වියන් බැඳලා
වළා යහනක සැතපිලා
සැගවෙමුද තුරුලේ හිනැහිලා.......
............................................................................................................................................
හිත තනි වෙලා..
සයුරු ඉම හිඳ තනිවෙලා
නුඹ ඈවිත් ලං වෙලා
ඉඳින් තනිනැත හිත හිනැහිලා
කවුරුදෝ පියමං කලා
සුසුම් සුවදින් මත් කලා
නුඹ ඈවිත් මට හිමි වෙලා
තවත් තනි නැත මා නුඹෙ වෙලා...............
............................................................................................................................................
2011 අප්රේල් 15
මිහිදුම් සළු වියා නිල් අහසේ රන්දාලා
තරු මල් මාල අමුණා දෙපසින් සිටුවා
සුසුනිදු වළා යහනක නුඹ සතපාලා
අපි එක් වෙලා ලොව ඇත තව මග බලලා
බැදි රන් තොරන් වැයු හේවිසි නැවතීලා
අපගේ ලොවක අද අප ඇත තනිවීලා
බැඳි රන් හුයෙන් සුරතක් අපෙ එක් කරලා
සොදුරිය ඉතින් අප පමණයි ජීවිතයට මුල පුරලා.......